Preferencje:

Długowłosy kundelek o brązowo-czarnej sierści. Ogromny urok przebija z jego zachowania przede wszystkim dlatego, że bardzo lubi on ludzi i stara się na każdym kroku okazywać swoją sympatię dla człowieka. W schronisku wiąże się to także niestety z faktem, że okazji z tego powodu jest zdecydowanie za mało. A to na pewno jest czynnikiem, który wprawia go w wielki smutek i powoduje tęsknotę.

Preferencje:

Senior o biszkoptowej sierści i uroczym, łagodnym pyszczku. Za wszelką cenę stara się zaprzyjaźnić z odwiedzającymi, z wielką nadzieją, że ktoś wybierze właśnie jego. To w jaki sposób próbuje osiągnąć swój cel jest godne pochwały. Praktycznie stale na posterunku przy kratach, radośnie poszczekuje i podskakuje na widok ludzi. Ze swoim pozytywnym nastawieniem jak tarczą, która chroni go przed porażką...

Preferencje:

A co jeśli straci się nagle wszystko? On wie bo niestety w ostatnim czasie doświadczył wszystkiego co najgorsze. W wigilijny czas umarła jego Pani a 2 dni później Pan. I tak dosłownie w kilka chwil ten pies musiał pożegnać właścicieli i dom w którym się wychowywał. Kiedy trafił do schroniska był w rozsypce psychicznej. Chował się pod budą, nie wychodził do nikogo. Daliśmy mu czas potrzebny, aby odnalazł się w nowej sytuacji. Teraz jest już o wiele lepiej, piesek garnie się do ludzi i domaga uwagi. Jednak tęskni i to bardzo, jego płacz słychać bardzo często w schronisku.

Preferencje:

Młodziutki pies o brązowo-czarnej sierści. Choć ma zaledwie 1, 5 roku poznał już życie z tej trudnej i bolesnej strony. Porzucony, przywiązany do drzewa doświadczył wielkiego lęku. Na szczęście został znaleziony i tak trafił do schroniska. Niestety dotychczas nie wiodło mu się w znalezieniu nowego domu. Ma wielki urok, jest bardzo przyjacielski, uwielbia ludzi. Te wspaniałe i pozytywne cechy jego charakteru sprawią, że będzie najlepszym przyjacielem dla nowej rodziny.

Preferencje:

Pies w typie posokowca o charakterystycznej budowie ciała i rudawym odcieniu sierści. Jest jednym z najgrzeczniejszych psów w schronisku. Cichutkim, spokojnym, bezkonfliktowym. Niestety w sumie też praktycznie niewidzialnym dla odwiedzających. A warto zatrzymać się przy jego boksie choćby po to by spojrzeć w jego piękne, orzechowe oczy pełne dobroci i miłości.